Prenses / Şiir

Merhaba Kudretli Prens.
Yolunuyuzu gözlüyor herkes.
Yerinizi kimse bilemez.
Dilim bana söyletmez.

Oysa söylesem ne kadar sevinirler,
100 gün 100 gece tören gerçekleştirirler,
Dönmeniz şerefine 1000 tane kurban keserler.
Ama siz istemiyorsunuz. Neden?

Bilemezsin soytarı, olmak istemedim prens aslında,
Bir seçim hakkım olsa, vazgeçerdim bunca varlıktan.
İstemiyorum hiç birini, tek istediğim gerçek aşk,
Ama bulamıyorum, kim seviyor, kim ismime aşık.

Siz prenssiniz efendim, herkes size aşık,
Halka ses duyursak, binlerce kız kapınıza dikilir.
Sizin sesinizi duymak bile onlara ilham verir.
Hepsi sizi ister, hepsi sizi beğenir.

Anlamıyorsun soytarı, ben köylü olsam bana kim bakar,
Kral evlatlıktan red etse, beni kim takar,
Herkes prenses olmak ister, ama ben olmazsam neye yarar.
Soylu olmak bir lanet, gerçek aşkı bilemezsin nerde var.

Çıkın arayın o zaman efendim,
Belki bulursunuz. Nitekim;
Sizi tanıdıktan sonra ister mi?
Yalanlarla aramanız gerekmez mi?

İlk defa doğru konuştun soytarı,
Yalan söylersem beni kim sever?
Hiç düşünmedim bunları,
O zaman bana ne yapmak düşer?

Akışına bırakın, belki gelir zamanla.
Hem sonunda herkes kavuşmazmı aşığına,
Kavuşmaz aslında ama
Biz kavuşur diye bilelim, kalsın burada...

Kaynak: Kaan TURHAL'ın Web Sitesi