PSİKOLOJİ SEANSLARI (BUGÜN)

Evet artık hiçbir şeye ihtiyacım yok. Hiçbir insana gereksinim duymuyorum. Bugün özgürlük denen duygunun ilk kez doruklarıma kadar işlediğini hissettim.

Kaybettiğimi düşündüğüm ne varsa yanlış düşündüğümü, nice olaydan galip çıktığımı bugün anladım.. Kendi çapımda mutlu olduğumun, kendimin kendimi hoşnut etmesine yetebildiğini anladım bugün. Jeton köşeliydi belki ama düştü işte. Geç de değil vakit henüz 19'umdayım...ve kendi kendimin mutluluk kaynağıyım artık...

Kendimle barışık biriyim derken yalan söylediğimi bugün anladım ve kendimle gerçekten barışık olduğum ilk resmi günümü yaşadım bugün. Sevip kavuşamadığım, hak etmediğim olayları bana yaşatan insanları bir kenara itekleyip karşıma güzel şeyler koyabildim bugün..

Saatlerce köy okulunda küçük çocuklarla sucuk gibi olana kadar terledim, maskara oldum, soytarı oldum, şaklaban oldum, ilk defa kendimi küçülttüğüm için pişman değilim. İlk defa kendimi küçülttüğüm için büyük bile hissettim kendimi. Bu hayattan istediğim kazancı bugün elde ettim... Dağda, çayırda, bağıra çağıra şarkılar söyledim. Küçük çocukların sevgilisi oldum, vazgeçilmezi oldum, veda ettiklerinde üzülme sebepleri oldum. Bugün ne için yaşadığımı bilmeme rağmen ilk defa amacıma hizmet ettim. Yıllardır beklediğim o sıcak ve doğal samimi ortamı oluşturmak için yıllarımı hibe ettiğim insanlardan alamadığım sinerjiyi bugün soytarılık yaparak, yerlerde yuvarlanarak, küçük çocuklarla ne yaptığımın farkında olmadan koşturarak ve onların koşarken çıkarttığı gülme seslerinde, bana "abi sen çok komiksin" demeleriyle aldım...

Bugün ben kazandım ve bugünden sonra da asla ben kaybetmeyeceğim...

Artık herkes hoşça kalabilir... Artık kimse beni sevmeyebilir. Artık kimse benimle dostluk etmeyebilir. Artık herkes beni itici bulabilir... Bulsunlar da zaten... Sevmesinler de zaten, dostlukta etmesinler hatta... Ben bana yetiyor, ben bana fazla bile geliyorum bu hayatta... Eyvallah artık eyvallah...

Bolca Sevgiler