Her insanın vardır bir mevsimi
Benim mevsimim puslu ve soğuk
Aslında mevsimlerin de suçu yok
Yokluğun soğuk,ben mevsimlere yükledim anlamını
Üşümeyi sever oldum senden sonra
Senden sonra puslu havalara puslu havalara anlattım derdimi
Artık üşümüyorum ama
En soğuk aşkın ayazından geldim buralara
O yokluğun üşütüyor bedenimi,varlığın ise ısıtıyor
Sen nasılsın? benden sonra kalbin üşüdü mü
Üşümesin dikkat et soğuk kalpten sıcak söz çıkmaz
Bir gün puslu havada otur ve dinle sensizliğimi