Ey Kuranı Kerim
merhametin firar etmediği satırlarında aradım zihnime kazılan kelimelerini.. Değişmeyi ben en çok sende istedim..gözlerime nem düştüğünde, burnumun direği sızladıgında ,nurunla icimin karanliklarini yıkadığında ..
Senin kelimelerinle rabbime yalvarmayi istedim en çok.. dinim için dünyam için zulmedenler için haksızlık peşinde koşanlar için "Allah bana yeter" demeyi öğrettin bana ölüm anında bile tevekkülü senden öğrendim ben ..
Senin kelimelerinle seslendim Rabbime ,bildiğim ve bilmediğim şeylerin serrinden Rabbime sığınmayı senin dualarınla öğrendim.
Her şeye ragmen mahzun olmamayı, kalpleri güzelleştirmeyi senden öğrendim..ne güzel öğreticisin sen...
Esaretini özgürlüğe değişmiş nehirlerin akışında öğrendim tarumar edilmiş bahçelere şebnemlerin yağdığını..siginabildigim yeryüzünün en güzel köşesinde öğrendim seninle cümleler kurmayı..en derin uykusundan uyandirildigim dünyadan icimdeki aynaya birkere daha bakmayı öğrettin bana..Tarihin üstünü ortemeyecegi gerçekleri ,soru işaretlerinin cevaplarınla nasıl ciliz kaldığını ,iflahimizin kesildiğini sanarak attıkları mizraklarin nasıl sol yanımıza düştüğünü hiç bir zaman bilemeyecekler ..taklit ettikleri oyunlarda nasıl mağlup olduklarını hiç bir zaman göremeyecekler..senin ogrettiklerinden nasipleri olmayacak belkide ..kulakları sağır gözleri gör kalpleri mühürlü olanlara tesir etmeyecek sözlerin..
Değişmeyi ben en çok sende istedim ..din adina anlatilan Tarihin müsveddelerini vede yaşanılan herseyi karsima alarak... sana omur vermislerin hatrına ,hala kalem tutan elimin yazacakları hatrına ,kan içmeye susamış canilerin inadına senden öğrendiklerimi yazmayı istedim en çokta...
Senin cümlelerinle buldum yeniden kendimi ,senin dualarınla yaklaştım Rabbime ve bildiğim her ne varsa önce senden öğrendim Ey Kuranı Kerim