Arsız bir havada kulaklarımı çınlatan iki zil.
Ve bir ağacın altında seyrettiğim şu iki rezil.
Hafif bir reyhan ile hemen atılan topal ihtiyar.
Peki şimdi lapa lapa yağan şu şecerden nevazil.
Kimedir bu kısmet yok seherin ayazındaki kasvet.
Arda kalansa Ğaribî şu dilinde sadece tehzil.
Dime dur itme yolu verde yesin hınzır-ı muazzam.
Arda kalırsa bahtına kısmet de disen ol ne terzil.