Hayatını yeni başlangıçlar ve yeni renklerle süslemeye çalışmak, biraz hüzünden kaçış gibi görünebilir. Ancak hüzün bir insanda mevcutsa, onu hiçbir şey ondan ayıramaz. Ki bunu yaşayan bilir. Bu hazan mevsiminin etkilerini kendisini birebir andıran bir ayineye bakmak kurtarabilir. Kişinin ayinesi, ruhudur. Ruhunun eşi dünyada ise hazan ortadan kalkabilir; fakat dünyada bulunmuyorsa, o zaman kendi ruhu ve hüznüyle kaybolmak zorundadır. Ayinesi kendisi olmalıdır... Dünyada zaten üç ihtimal vardır, mutlu, avam ya da yalnız ölmek. Avam kısmını bilmeyen yoktur, mutlu kısım ne âlâ, yalnız kısım pek manidar...