Gülmekten kendini alamaz ki bu ay ışığının altında üşürken. Bu güldürü unsurları akla ve düşünceye zararlı olmakla birlikte kişiyi ruhsuzlaştırır. Duygular dahil tüm sınırları yıkar. Sınırların olması esaret kabul edilse de bazı yoksun hürriyetler esir olanlara yeğdir. Duygular insanı kendine karşı bir tavır almaya yönlendirebilir. Hatta buna empati diyorlar; fakat empati fazlasıyla basit ve hayvanî bir şeydir. İnsan insana zarar vermemeli, çünkü zarar vermek içerisinde barındırdığı kötülük sebebiyle bir sorundur. Ancak insanlara başına gelmesini istemediğini yapma şeklinde öğretilirse eğer... Bu durum tamamen kendi egosu için yaşamaya yöneltir insanı. Empati gibi anlayışlar karşılıklı kabul gören egoların mahfuz yurdudur tabiri caizse. İnsan geleceğini bu kadar net bilebiliyor, bu da biraz monoton ilerleyişinden olsa gerek. En iyi bildiği geleceği de güldürü unsurları ile destekleyebilir. Sonrasında kriz konusu açılır kilitleriyle birlikte.