Ruhun Bükülmesi

Sevgi her şeyden çok önce ilginçti. Uzun zamandır beklediğinin o olduğuna o kadar çok inanırsın ki.. Çok sevmekten daha çok bağlanırsın. Ölümüne kıskanırsın. Tanıdığın insanlar bile potansiyel rakip haline gelmiştir. Üzgün olunca içinde kocaman buz dağları yıkılır. Sonsuz olduğuna inanırsın. Sevginin hiç bitmeyeceğine,aradığının o olduğuna, birbiriniz için yaratıldığınıza. Zaten ihtimal vermezsin ayrı kalmaya. Bir insan gözünü, böbreğini kaybetse diğerleriyle yaşayabilir. Peki ya kalbi olmadan? Aklı yani beyni olmadan? Tek olanların yeri doldurulamaz değil mi? Parçan kopunca ne hissedersin? İçinin böyle çok daralıp parçalanacağını düşünmüşsündür. Peki işlerin nasıl yoluna gireceğini düşündün mü? Aslında düşünmedin değil mi? Bir çok öyle olursa böyle olursa ya da dahası zamana yayılan unutma taktikleri. Unutmak zamanla olur mu? Cevap kısmen. Ama şöyle ki istemekten daha önemlisi icraattir. Kimse size onu unutmak için baskı uygulayamaz. İstemiyorsanız unutmayın. Bunu yapacaksanız kafanızdan her şeyi silmelisiniz. Aldatılmışsanız affetmek için sebebiniz olmamalı. Uyuşmazlık varsa düzeleceğini düşünmeyin. Siz düzeltme çabasına girip beceremediyseniz vazgeçmek zorundasınız. Bu hep böyle devam edecektir. Yarım kaldığınızı düşünüyorsanız hemen kendinize gelin. Bir karar verilmiştir ve daha iyisine inanmasanız da daha iyisi mutlaka olacaktır. Şans size yeniden gülmeden önce öncelikle önceki ilişkinizin izlerini silin. Her an yeni bir olaya gebeyken sizin geçmişte takılı kalmanız bir filmi durdurup saatlerce aynı kareye bakmanızdan farklı değildir. Belki o kareyi çok sevmişsinizdir ama o filmin devamında daha çok seveceğiniz bir karenin olmayacağı anlamına gelmez. Nefessiz kalacağınızı hissettiğinizde aslında ciğerleriniz normalden daha fazla nefes için kendini hazırlıyordur. Umut etmekten vazgeçmeyin. Mutlu olmayı en çok hak edenler kendi kaderlerini tayin etmek için çabalayanlardır.