Yokluğunla seviyorum seni...
Hasta gönüllerin şifasındaki huzur gibi,
Dermansız dertlerin devası gibi,
Yaradanın hayatımıza verdiği bereket gibi,
Seviyorum Seni...
Sevgisizlikten sukûta
bürünmüş bir kalbin yaşadığı
Acı gibi,
Kavuşma umidi olan hayellerdeki
Mutluluk gibi,
Seviyorum Seni...
Kozasından yeni çıkan kelebeğin;
Yarım günlük ömrü oldugunu bildiği halde ,
O hayata sıkı sıkı sarılması gibi ,
Seviyorum Seni...
Hani aşıkların papatya yapraklarının
Her bir yaprağını,
Seviyor sevmiyor diyerek kopartıp,
Seviyor çıkmasını beklemesinin
ümidiyle
Seviyorum Seni...
Sazlıkta yetişmiş bir kamışın
Yontulduktan sonra,
Ney'e dönüşmesiyle çıkardığı
O gizemli ,
O can yakıcı sesiyle
Seviyorum Seni...