SABAHLARI UYANIŞIM

Hasret çekmiş günün gecesinde
Narkoz uykusu çöker göz kapağıma
Rahminden ölüler doğurur zaman
Anılarımın hüzünbaz mezarlığına
İsimsiz mezar taşları diker
Başucuma kanlı sonbahar
Özlerim ilkbaharı
Çiçek çiçek solarken her yanım

Geceler boyu susar sesim
Çünkü sesim yabancı kulağıma
Uzadıkça uzar kirpiklerim
Batar gün görmemiş gözüme
Camların kırığını tüketirken nabzım
İçimde derinleşir yokluğun
Sınanmış tüm acılar
Kana bulanır her sabah avucumda

Yüzleşirim aynadaki suretimle
Avurtlarım çökmüş
Göz bebeğime yine özlem tünemiş
Gelince aklıma alaycı gülüşün
Çatlar aynalar
Bin yerinden kırılır kalbim
Yabancı sabahlar keyfekederim
Geceye dost yüzümü kaybederim