Sabır

sabrediyorum
susarak.
susacaklarım başkaydı
içimin kalabalığında hüküm giymişken ve
Saklamak isterken sancımı
ve susamışken bir düşe
düştüm
en kanayan yanıma sığınırken
düştüm
matem havasına bürünmüş
susuşlarımı sunacakken yarsızlığıma
ellerimi saracak hüznümü saklayacak
yansız bir düşe kızgınım şimdi
satır aralarına gizliyorum birikmiş hüznümü
en içli ağıtlara yaslanıyorum
bakışlarım nem kokuyor rutubetli
siyaha boyanmış ama umutlu
Araf simsiyah Şafak masmavi
sözlerim düşüyor
sözlerim susuyor
gözlerim susuyor
Ey yar
susacaklarım var sana
duyma beni