Sabır ya Hû.

En ince hislerimden vuruyor insanlar. Yüzüm ayna misali… Bana değen tüm kelimeleri kendi içlerinden akıyor.

Her gün biraz daha şaşırıyorum hayata. Her gün biraz daha büyüyor çocuk yanım. Darbeler inerken kök saldığım limanlarıma avuçlarım acıyor, güvenim acıyor, insanlığım acıyor. Hep bildim, bir imtihan gelecekse başıma bir iken on olur. Ve hepsine güzelce sabretmek, sükût ile yaşamak düşer benim payıma.

Allah'ım onları anlamıyorum. Allah'ım içim eziliyor. Allah'ım canım yanıyor. Allah'ım biraz huzur…

Bazen yaşanılan her şeye susar, sadece Allah'a anlatırsınız ya işte o çizgide ezelim ve ebedim. Mutlak surette yıkılmak istenen bir gönül hanem var şu sıralar. Ve ben tüm olumsuzluklara karşı nefes alıyorum. Yaşayacağım…