Sadece "K" okusun. Okumayacak. Haberi bile yok ona olan mektuplardan

Ah bir kere baksaydın gözlerimin içine, sadece 1 kere. Görürdün nasılda yenildigimi sana. Senin gözlerin uçurumdan farksızdı, bakamadım. Bin kere düştümde, bir kere ölmekten korktum. Ben kendime yenildim. O gözlere son baktığımda. Son kez bakarsam gözlerine, amaçlarım biter. Yaşamak için çabam kalmaz. Ölürüm "K". Katilim olursun. Sırf bu yüzden bi deli gibi seni görmeyi isteyip, sonra ölmek için erken dediğim oluyor.


 Keşke seni kalbimde öldürebilsem. Ah sende haklısın, 2 kez kendi katili olmayı başaramamış biri, kalbinde seni bitirmek istiyor. Ben de uzaktan baksam banada komik gelirdi. Bazen diyorum bir mesaj atayım, inan çok istiyorum bunu. Sonra çevrendeki kızları araştırıyorum. Tamam bana cevap vereceğini biliyorum da. Benim için onlardan vazgeçmeyeceğin de ortada. 


Keşke bilsen sana yazdıklarımı. Yaklaşık 21 aydır yaşattıklarını. Inan çok isterdim bunları okuyup da neler hissetiğimi anlamanı..Ben çocukken hep korkardım bişeylerden. Annemle babam kavga ettiğinde o sesleri duymamak için kulaklarımı tutar, bağıra bağıra şarkı söylerdim. Ağlardım belki bi yandan. Ama akrabalar falan geldiğinde gözlerimi silip 'güçlüyüm ben ehehe' tavrıma başlardım. Daha 5 yaşındayken kavgalarında kenara geçip onları izlerdim. Tamam bazen komşuların anne baba ilişkisini görünce üzülürdüm. Onlar kavga edince kulaklarımı kapatıp, şarkı söyleyerek, hayal kurardım. Büyüyeceğimi, benim canımı yakamayacakları kadar büyüyeceğimi, onlarla bi daha konuşmayacağımı, evlenip çocuklarıma bunları yaşatmayacağımı hayal ederdim hep. Sonra nasıl olduda kendi secimimle hayatıma aldığım biri böyle zarar verebildi, cok büyüdüğüm halde böylesine canımı yakabildi bilmiyorum.