Sahi geceler neden bu kadar zor?
Geceleri nasıl da tuhaf oluyor insan, sanki her duygu gece olmasını beklemişçesine sıraya giriyor, hüzün, acı, mutluluk, isyan, sabır, huzur, aşk, ayrılık, yalnızlık... Sahi neden böyle geceler...
Her şeyden uzak, yalnız kendisi ve duygularıyla baş başa kalıyor geceleri, hiç bir telaş kargaşa dünyalık işlerin içinde olmadan sadece bakıyor derin bir nefes, sonra bir daha bütün duygular ardın sıra onunla, anlam veremiyor bazen, bazende anlamsız olan her şey anlam buluyor orda... Sahi geceler olmasa ne kadar da hissiz olurmuş insan...
İnsan en çok da gece olunca insan olduğunu anlıyor, koyuyor başını yastığa gözleri gökyüzüne sanki bir bilinmezliğe odaklanmışçasına uzun uzun bakıyor bazen oraya bakıp şiirler destanlar yazarken, bazen tek bir kelime bile edemiyor.
-
selime nikbin
Platin Destekçi
ona göre derler :bazen aklında roman yazıyorsun, ama ağzından bir kelime çıkmaz. Aynen senin dediğin gibi.
12 Ağustos 2019, Pazartesi 12:33 -
selime nikbin
Platin Destekçi
geceler hemde insanın düşüncelere dalarak :ben bu gün ne yaptım? -günah olunası bir iş yapmadım ki? -yarın ne işler görmeliyim ve saire işlerin planladığımız bir zamanımız.
12 Ağustos 2019, Pazartesi 12:39
-
Büşra Aktaş Aslında zor olan gece diil düşünmek derince düşünmek ama insan bu eylemi yalnız geceye bıraktığı için ya da dünyanın meşgalesi insanı düşündürmediği için zor olan geçeymiş gibi sanıyorız asıl zor olan "Ben neden varım ne yapıyorum ve nereye gidiyorum "sorunun cevabını kendisine verebilmek ve gerçek dünyamız ahiretimiz için harekete geçebilmektir.?12 Ağustos 2019, Pazartesi 21:00
