Sahi sevgilim , ne ara bu hale geldik ? Ruhumu gülümseten sözlerin , kadife sesin , bir anda yok olmaları kolay olmuyor . Seni sevmediğimi düşündüğünü de biliyorum . Yanılıyorsun , ilk kez bu kadar çok yanılıyorsun . Seni sevdiğim için başkalarıyla mutlu olmana izin veriyorum . Yolundan çekiliyorum . Affet beni sevgilim . Şimdi geri dönsem ters bir hareket yapar , bir şey söyler yine kaybederim seni . Bu sıralar her zamankinden çok geliyorsun aklıma . Zaten gözlerimin buğusundan pek gördüğüm söylenemez o güzel yüzünü .. Arayamıyorum seni , kalbim göğüs kafesimden çıkmak için çırpınıyor . Saate bakıyorum seni - sensizlik geçiyor . Gülümsüyorum . Oturuyorum pencerenin pervazına yoldan gelip geçeni izliyorum . Gördüğüm diğer çiftlere imreniyorum . Daha çok susuyorum . Daha çok üşüyorum . Ellerine ayıp olmasın diye ellerimi birleştirmiyorum bile .. Bir gün büyüyecek ve beni anlayacaksın . Ah , pardon . Bir gün başka bir kadın seni büyütecek ve beni anlayacaksın . Umarım , çok geç kalmazsın .