SAHLEP İÇMİYORUM KAÇ YILDIR?

Sahi ne oldu birden. Gökyüzü gibi düştün gönlüme, ağlasam ağlarım da kurudum ben. Sevmedin mi gerçekten, yalan mıydı sözlerin. Aptal mı bu çocuk, bu dünya zehir mi bana. Sevgiyi aradım durdum ömrümce, kendimde de buldum da sahi sen de hangi parçası kaldı, özlem duyduğum bu şey ne. Kızgınım sana, yıllar geçti durdu, unutmuştum da ne oldu birden. Öldün mü yoksa, ne oldu cidden. Sesini duymak içimi serinletirdi oysa, sevmek bu yüzyılda ütopya olsa gerek. Ruhum bu dünyaya ait değil, gün geçtikçe de soğuyorum zaten. Çocuklar olmasa inan ki yerim kafayı, ha bu arada Öğretmen oldum ben. Ses sanatçısı olmak için çabalıyorum. Bilirsin şarkı söylemektir diğer adım. Bu arada bu zamanlar seni andım, geçersin yine benden, bırakmam zaten seni ben de. Tuhaf bir şey sende kendimi gördüm ayna yokken. Ama ben korkunç hatalar yaptım, eskisi gibi değilim artık, çok değiştim, çok düştüm, bir kitabın karakteri olamayacak kadar düştüm ben. Bir yerlerde hep varız. Bir yerlerde hep nefes alacağız. Şımarık sevdalara, satın alınmış aşklara şöyle hep uzaktan bakacağız. Mutlu ol.....