Bazen gökyüzüne çıktım bazen dibe battım
Ne zaman kötü hissetsem elime kalem alıp yazdım
Ben büyük hayallere sahip sahtekar bir bestekardım
O kadar doluydum ki bir gün taşacağım aşikardı
Bir grup hokkabaz tanıdım ve onlara ruhumu sattım
Onlar benden sadece ruhumu değil mutluluğumu da çaldı
Başka hokkabazlarla iş birliği yaptım ve
Tutsak olmuş ruhumu onlardan geri aldım
Geldiğim noktayı ben tırnaklarımla kazdım
Daha özgürlüğün tadını çıkaramadan bir kadın tanıdım
O kadın bana bir kez güldü
Ben o gülüşüne yüzlerce şiir yazdım
Kalın kalın defterlere kendi hayatımı yazdım
Aslında bunların tamamı değil çoğu hayatımın parçasıydı
Zihmimin derinliklerinde başka biri vardı
Ne kadar delice şey varsa hepsini o yazdı
Kimilerine göre ben umutsuz vakaydım
Peki umut insanın içinde doğuştan mı vardır?
Şimdi sen istediğin kadar beni araştır
Benim hayat kavgam hariç tek kavgam kendimle olandır