Hiç olmadığımız kadar aptal yada hiç olmadığımız kadar zeki degil miyiz bazen? Yada alışılmışın dışında sürüklenen bir bedenden baska birsey degiliz düşünüldüğünde. Hayat bize hatalarimizla ve dogrularimizla yoğrulmuş bir bedende yaşamayı öğrettiğinde biz çoktan adapte olmuş kendi yolumuzun yolcusu olmuştuk. Ancak öyle zamanlar vardirki keske geriye aksa dediginiz yada dursun ve o an bizde kalsin dediginiz degil mi ? Böyle bir imkanimiz olsa hayati geri almak mi isterdik kaderin ellerinden yoksa durdurmayi mi secerdik ? Seçilen yol ne olursa olsun yaşayan kötünün iyisini secmek zorundadır her zaman .Sizcede öyle degil midir ?