Sarmaşık misali sevdân sardı yüreğimi,
Ruhuma dokundu ruhun sardı benliğimi,
Müebbet yemiş hasret prangalamış kendini,
Bir de senin varlığın gönlüme nefes sanki...
Özlem haddini aşmış durmak ne bilmez,
Nereye baksam gözüm senden başkasını görmez,
Umutlar direnir imkansızı dinlemez,
Bir de sen gelsen gönlüm bayram eder sanki...
Bu aşk yılmamış dağları aşmış,
Duyan herkes olanlara şaşmış,
Yürek deryalara yelken açmış,
Bir de senin ruhun, ruhuma yuva sanki...