Savrulup gidiyor

Dalından ayrı düşen her yaprağın
Hüznünü yaşıyorum şimdi ey hayat
Sararmış, gazel olmuş, solmuş
Rüzgârın önünde savrulan
Yaprakların hüznün gönlümde
Sonbahar rüzgârları esiyor
Şarkılar daha bir içli çalıyor.

Şimdi gönlüm yorgun,
Gönlüm küs, gönlüm suskun
Boğazımda düğüm düğüm hasret,
Bulut bulut gözlerimde çakıyor.

Şimşekleri bilirim sonbaharların
Sarı kaderine yazılmış
Sonu hazin küçük bir öyküyüm.

Ben kimselerin açıp okumadığı bir kitapta
Üzerine hüzün tozları serpilmiş
Kederli gecelerin
Sonbahar rüzgârlarıdır belki de
Bütün bu yaşadıklarım ki
Sonbahar yaprakları gibi dökülüp
Dökülüp savrulup gidiyor ömrüm elimden.