Senden Kalan Herşeye...

Karanlıkta esen rüzgârlar sarı saçlarını dağıtır,
Gizler seni tüm şehirden, bütün kötülüklerden,
Çocukluğuna hasret kalmış bir yetişkin gibi olursun,
Özlersin, istersin ama kaldıramazsın ağırlığını.

Sen gülünce çiçekler açar, çöller yeşerir,
Sen gülünce bahar gelir,tomurcuklanır ağaçlar meyve verir,
Sen gülünce gözlerin parlar neşe getirir,
Sen gülünce huzur gelir koca şehre selam verir.

Cennet kokar geçtiğin yerler, kuşlar uçuşur rengârenk,
Hayat başlar senin olduğun yerde, medeniyetler kurulur,
Uğruna romanlar yazılır, belki destanlar yada şiirler,
Kim bilir bir sabah uyanırsın ve yeniden başlar tüm güzellikler..