Bir gece şiir yazmaya başladım,
İkide bir düşünürdüm,
“Bu yalnızlık ne zaman bitecek?” diye
Üç şiir yazardım, gece boyunca
Dört dörtlük olmazdı, belki
Beş gün yazmazsam, eksikliğini hissederdim,
Altı gün geçse, çıldıracağım sanırdım,
Yedi gün ve sonrası, sonum olurdu, bilirdim.
Senden sonra
“Bir başımayım bu hayatta” derken,
Seninle konuştukça,
“İki yalnız karşılaştık” dedim.
Aşkta geldi, ardımızdan
Üçlenmiş olduk.
Dört gün konuşmazsak
“Meşgul” derim,
Beş gün konuşmazsak,
Sesini aranırım,
Altı gün olunca uykuları kaçırırım
Yedi günden fazla olunca,
Beni anca türküler paklar, bilirim.