Seneler birbiriyle tokalaşırken arasına bizi alıyor sanki.
Vakti gelsin diye her şeyi susturuyorum içimde.
Çözdükçe daha çok sevdiğim ve bağımlısı olduğum bir bilmece gibi. Bir elimde kalemim diğer elimde sen. Acele etmeden dokunamadan ama özümseyerek tanıyorum seni. Kalbimden boğazıma kadar bir sıcaklık çıkıyor yanındayken. Bedenimi ılık ılık kapladığını hissediyorum. Ne kaçmak istiyorum ne durmak. Bir mucizeden bahsediyorlar ya o zaman yankı oluyor sesin. Tüm kavgalar , fırtınalar , anılar yekparenin bavulunda uzun zamandır.
Her gece binlerce belki geçiyor gözümün önünden. Mümkün gözüken şeyler ağırlığını daha fazla artırıyor. An'ı mı kaçıyorum. Kaçsın. Geleceği mi. Geçsin. Boşa mı kürek. Deniz o kadar güzel ki. Boşuna sevmiyorum. Zihnini sustururken bir gülüşü hatırlayan adamın hikayesi bu. Bir sevgi ehline denk geldimi dilde bir tını bırakır. Bu asrın sabrı kalbimde izhar eder durur. Pırasaya düşman , zamana dost bir kalemden geçtiniz . Sevgi zarif bir şey. Yumuşak yastıklar seriyor düşenin altına.. Sonsuzluk üzerine.. Bir gün tek sevdiğim şiddet kavuşma sevinciminki olacak. Yarım kalan bir sözü tamamlamaya çalışır gibi..