SENİ KİMSE BİLMESİN

Cibanımda gül kokusunda gizlenen
Kayıp bir yağmur damlasıydın cantanem,
Ve sen bu benim alemimi bilmiyordun.
Cihanımdaki sevda ırmakların seni bulmak için akıp durduklarını bilmezdin hiç.

Masum bakışlı gozlerinle güzelsin sen,
Baharda açan bir çiçeğin güzelligi kadar,
Masallar alemine götürecek kadar güzel.
Tatlı bir uykunun sabahı kadar güzelsin koca bebeğim.

Kimseler bilmezdi ama,
Sürgün edilen gülümseyişlerinden derlediğin,
Ağıtlarına gelinliği bile giydirilmemiş
Kına gecesi kayıbı türkülerin vardı.
Birde...
Ödlek pusularda yaralanan sevdalarına yazdığın
Sancılarını şahit tuttuğun öykülerin...

En uğrak adresin,
Ay ışığının küskünlüğüne emanet bıraktığın,
Utangaç yakamozlarla döşeli
Hatıralarının sokağıydı.
Çaldığın her kapıdan
Boynu bükük ayrıldığındandır ki
Gözlerinin rengi hep buğuya çalardı senin
Nur yüzlüm sultanim.

Dalıp gitmelerinin ötelerinde konaklayınca,
Kıvılcım sonralarının yangınına bile kalmadan,
Değişirdi gün yüzü görmeyen yetimlik iklimlerin.
Ağustosta zemherinin yakasına yapışırdın ama,
Ayrılıklarla hep sarmaş dolaştı.
Defterinden sil beni dediğin hasretlerin.

Hey benim,
Ceylan bakışlarının sığındığı dağ duruşlum,
Sakın ola ki üzmeyesin,
Gün batımının yüzüne dik dik bakan umutlarını,
Karanlıkların ettiği bunca ihaneti,
Yanlarına kalır da sanma sakın.
Bilesin ki...
İdamlık gecelerin sehpasıdır şafaklar.

Söyle hele...
Nasıl sığdırdın gönlüne
Hayallerini göçüne katmış bu kadar vedayı.
Söyle hele...
Nasıl sığdırdın ömrüne
Hesabını mahşere bıraktığın bunca davayı.

Hükmü verilmiş bir vefadan sayılıp
Senin adına sayfalar açılırdı.
Naz ehli bir duacının avucunda
Ve mahmurluğuna ikram için.
Rüyalarını hayra yor diye
Yar bakışlı sabahlar bekleşirdi baş ucunda canım baharım.

Ah benim,
Sevdası uğruna gönüllerin kavgaya tutuştuğu.
Ne Şirine ne de Leylaya rağbet olurdu
Yunusun diline düşseydin eğer.
Benim dilimde benim gönlümde benim canındasın kardelen güzelim.
İnci kardelenim seni çok seviyorum seni çok seviyorum.