SENİ SEVMEK..

Seni sevmek mi telafi edemeyecegim bir çılgınlıkdı yüzüm de amacsız bir gülümseme.
Yada nedenini hic bilmedigim bir sevinçdi.
Seni ilk gördügüm o anı hatirlamak mı seni dünyalar harikası bir duyguyla sahip lenme bencilligini iç güdüsel olarak kafama koymak dı.
Belki de delice sevmek için büyük bir bahane den başka neydi ki.
Lise 2. Sınıfın son dönemlerin de
Mutluluk için bir neden olacagini nerden bile bilirdim ki.
Yada şimdi hatırladık ca bir yanimda hüzün bir yanimda mutluluk sebebim.
Ne oldugunu bilmedigim bir sarsıntı misali aglamak için kocaman bir neden sin.
Kabul etmeyi red etdigim belki de bir yalanci gerçegim.
Mayıs ayinin son günlerin de bir cuma akşamın da rehber ögretmenin sınıfımıza yeni ders yılı için ögrenim görecek ögrenciyi tanıtmasıyla başladı birini sevmek.
Yada bencil ce milyonlarca insan için de kiskanc bir duyguyla sahiplen mek den başka ne olabilir di..
Seni ilk defa gördügüm o an.
Temiz yüzün deki masumiyet dolu bakışlarını sineye çekmek için kocaman bir tebessüm den başka ne olabilir di seni görmek.
1.60 boylarin da biraz zayıf kumral tenli yeşil gözlü bir melegin insan bedenin de hayat bulmuş şekli misali kahve rengi tonlarında ki saç rengiyle sana bakar ken gözlerim de bir renk cümbüşüy dü sanki seni görmek.
Arayıp da bulamadıgım bir gerçegi uzun zamandır kaybetdigim benligimi sende aramak gözlerin de bulmak dı.
Sınıfın en son arka sıraların da sen kendin den bahset digin de.
İçler acısı ruhumu bir anlık göz göze geldigimiz o kısacık anda azat etmek den başka neydi seni görmek.
Son sıranın arkasın da solum daki pencere kenarına oturdugun o anda tüm ders boyunca umutsuz ama sevgi dolu bakışlar ile sana bir an bile durmadan bakmakmı.
Telafisi olmayan aşk yeminlerini kalbim denilen organa mühürlemek den başka neydi.
Pencere den yüzüne vuran güneş ışıgının gözlerin deki ahengkli dansını nur yüzün de bir ben görmek deydim sanki.
Cesaret edip derin bir nefes aldıgım sana mırıldanmak ve kekelemek arasın da gelip giderken.

İlk sözüm yere kalemin düşmüş dedigim de kalbimin bir davul misali kulaklarım dan beynime aşk ritmini çalması gibiydi seni görmek.
Sen kalemi almak için egilmeden reflekslerime hükmeden beynimin beni hazir olda bekletmesini aniden elimin titrek bir serçe misali korkusuz bir gerceklik le sana kalemi uzatmasini hiç anlamadım.
Gözlerine bakar ken kelimelerin bogazım da dügüm lenmesini hic unutmadım.
Bir an şapşik halime bakarken senin iyimisin derken gülümsemek le merak ederek bana bakmanı hiç unutmadım.