Bu yazıyı ne zaman okursun bilmiyorum ama şunu asla unutma,
seni tanıdığıma hiç pişman olmadı. O kadar olaya acıya rağmen zerre kadar pişman değilim. Varsın imkansızım ol ama yine de şunu unutma, ilerde bir gün aklına gelirsem eğer, beni her halimle, her kusuruma sadece karşılıksız sevdi diyebileceğin veya sevebildi mi dediğinde , bir gram ümit vermeme rağmen canını, zamanını, gururunu, ve önemlisi sevgisini sanki sadece bende bulmuş gibi harcayan biri vardı diyebileceğin birini bırakıyorum sana. O kadar tehdit, aciz, haksızlık, gördüm. Hiç biri zoruma gitmedi çünkü karşımda ki sendin. Ama zoruma giden tek bir şey vardı, o da sen beni saf yerine koyup, şikayet etmeye çalıştığın kişilerin senin kuyunu kazıyor olmalarıydı.