SENİN YOKLUĞUNDA

Özlüyorum ey cihanımdaki dilber,
Masum bakan gözlerine her baktığımda
İçimi eriten sevecen bakışlarını özlüyorum.
Ellerimi ısıtan sevda sıcaklığını,
Yüreğime yaktığın aşk ateşini özlüyorum.
İncitmeden beni sevmelerini,
Üzülme diye üzerime titremelerini özlüyorum.

Cihanımda kimse asla
Biliyorum bir sen daha olmayacak,
Kimse senin gibi bakmayacak bir daha gözlerime.
Hiç kimse sevgisiyle hayran bırakmayacak kendine.

Acep ayrılık hatası sendemi bendemi bilemedik,
Pişmanlığı yaşıyor şimdi gönlüm iliklerine kadar,
Fakat geç kalınmış pişmanlık neye yarar.

Dön desem dönmez,gel desem gelmezsin biliyorum..
Ve seni tutan gururun değil,
Yüreğine bıraktığım sevdanın yorgunluğu.

Şimdi içimde kendimde saklı tuttuğum umudum,
Öylece yolunu gözler,
Geleceksin diye seni bekler dururum.

Bir daha gelmeyecek olsan ne farkeder ki,
Seninle yeşerdim,sensiz kururum,
Bana olan sevginle var oldum,
Senin için,senin yokluğunda yok olurum.