SENSİZ DÜNYA

Gökyüzü yıldızlarını kaybetmiş
Ben seni kaybetmişim
Güneş iki tepenin ardından
Doğmaya çalışıyor
Bulutları aşmaya
Benim gibileri aydınlatmaya
Ama bilmiyor
Ben sensiz geceye mahkumum
Yıldızlar yemin etmiş
Ben sana kavuşmadan
Gökyüzünde olmayacaklarına
Bulutlar söz vermiş
Ben sensizken
Sürekli ağlayacaklarına
İnsanlar birbirlerine küs gibiler
Kimse birbiriyle konuşmuyor
Bende dahilim bu topluma
Kendimle konuşurum hep
Beni en iyi kendim dinler
Çok iyi anlaşırım kendimle
İnsanlar her şeyden habersiz
Ben senden habersiz
Gökyüzü yıldızlardan
Tepeler güneşten
Bulutlar huzurdan
Bulutlara benzetirim kendimi
Her yağmur yağdığında
Sensizliğimden ağlıyor bulutlar derim
Bende ağlarım
Bulutlar beni ıslatır
Bense karıncaları
Gökyüzü yıldızsız
Tepeler güneşsiz
Bulutlar huzursuz
Ben sensiz kalırım
Boş sokaklarda dolaşırım
Sigara çeker canım
Ama içmem
Bilirimki sende istemezdin içmemi
Bulutlar ağlamaya başlar
Topraktan kalkan
Huzur kokusunu
Çekerim içime
Sensizken oda anlamsız gelir
Yel essin kokusu gelsin derim
Bulutlar kokunu taşır bana
Kimseye koklatmadan
İşte o zaman huzur dolarım
Beni gören bulutlar
Ağlamayı keser artık
Güneş tepelerden doğar
Yıldızlar ortaya çıkar
İnsanlar sohbet ederler
Ve ben bir köşeye kıvrılırım
Rüyama girmen dileğiyle