SENSİZ ŞEHİR

Yatakta acık bir bavul,
Dolabım acık yatağım dağınık,
Ha unutmadan sigaram ve çakmağım,
Haylazdır kendileri ,
ilgi ister bir görseniz,
Neyse
Konumuz gitmek
Gitmeyi istemek ama nereye
Söz vermiştim kendime
Yeşile doyabileceğim
Kuşların sesiyle uyanabileceğim
Cırcır böceklerinin ninnisiyle uyuyabileceğim
Deniz kenarı kulübemde oturmak
Belki bir bahçe birkaç tavuk ve inek
Klasik olsa da tasviri huzur verir insana
Sonra
Size anlatırken topladım bavulumu
Hızlı adımlarla kapıya doğru giderken
Dönüp baktım son kez yuvam dediğim yere
istemsizce çarptım kapıyı
Koşar adım indim aşağıya
Delimiyim ne aksiyon arıyorum
ardımdan gitme diyenim olsa keske
tüh masaya not bırakmayı unuttum
Bindim kapıda bekleyen taksiye
Abi dedim acele et uçağım kaçacak
Hiç renk vermeden taksici devam etti sürmeye
Bakın hele su yasama sevinci çalınmış insanlara
Buram buram dert kokuyor her fert
Yaklasırken gözüm takıldı taksimetreye
Çıkardım cebimden buruşmus paraları
İner inmez anons sesleri
SONRA
Yürüdüm girişte bilirsiniz güvenlikleri
Can sıkıcı tekrar tekrar geçmek zorunda kaldıgınız
dedektörleri
Devam dedim kendime sıkma canını
Yürüyüşüm ağır sanki beklediğim var
Oturdum renkli davetkar bir banka
Bakışlarımla süzdüm insanları
Biri koşarak yarıyor insanları
Suretinde tebessümün elinde bavulun
Ürkek utangaç bakışın
Birinin koluma dokunmasıyla kendime geldim
Kayboldu hayalin,
Kayboldu suretin,
Uçağına yetişmeye çalışan bir bayanmış meğer
SONRA
Aklıma geldi, geldin
Tabutum omzumda koluma girmiş bir arkadaşım
Mezarın basında hoca
Çevremde bir kaç duygulu beşer
Seni kıymetli mi koyarken mezara
İnanmak istemedim anlayamadım Affet
Affet beni
Toprak atarken mezarına
Yüreğim parça parça kopuyor sanki
İŞTE
İşte bu yüzden gidiyorum
Sensiz şehirden kaçıyorum
Anlamını kaybetmiş beraber oturduğumuz masa
Dokunduğun bardak
Yürüdüğümüz yollar
Sakın yanlış anlama kıymetlim
Senden değil sensiz şehirden kaçıyorum
Sen benimle
Elim önce yüreğimde
Sonra kalbimde
Her zaman daim kalacaksın ...