Akşamları severdim.
Sen karşımda, gülen yüzünle bana bakıp
"Bak, sevdiğin yemeği yaptım" derdin.
En güzel yemeklerimdi! Gözlerinde kaybolmak ve iştahsızlık?.
Şimdi akşamları sevmiyorum. Sen de yoksun.
En güzel yemekler masada...
Tadım, tuzum, iştahım yok...
Tüm benliğim, hüzün kaplı.
Her şeyden, sensiz akşamlardan vazgeçtim.
Sadece, karşımda olsaydın, biblo gibi zamansızca seyretseydim.
Anılar, sensizlik çok zor, özlüyorum be aşkım...?