Sensizlik

Seni tanıdığım ilk günü hatırladım.
Yalnız çaresiz kanatları kırılmış bir kuş misali..
Ben de sen gibiydim sen de buldum kendimi.
Umutlarım, hayallerim ve sen vardın.
Hayata tutunmak, dokunmak istedim seninle!
Yaşamayı sevdim, inandım her şeyine.
Zamanla bağlandım ve nefesim oldun yaşamımda.
Her şey seninle güzelken, birdenbire karanlığa büründü.
Artık herşeyin anlamsızlastığını gördüm sende...
Ve o gün seni istemiyorum artık deyişin!
Kulaklarımda çınladı adeta.
Sorguladım kendimi günlerce allahım ben ne yaptım diye.
Oysaki ben seni bir sevgi kelebeği gibi sevdim,
Yüreğimin derinliklerine  koydum,
kimse zarar vermesin diye!
Nefesimi paylastim, nefessiz kalmasin, hayatımı adadım, benim olan sende kalsın!
İsyan ettim günlerce neden bu kadar sevdim diye?
Neden karşima çiktin askim?     Acı ve kederi keşke sen yaşatmasaydın bana.
Hayat zaten acımasız, yaşiyorum içinde.
Bir tek umudum sen vardın, sen de bıraktın beni yalnız..
Şimdi ben ne yaparım aşkım sensiz!
                               TRN--