Sensizlik zor

Günler yavaş yavaş geçip gidiyor hayatımdan ben her gün yeni bir güne uyanırken hayat her günümü çalıyor ömrümden. Giden her güne ne kadar üzülüyorum bir bilseniz.

Şu aralar en iyi yaptığım şey roman okumak galiba birde kitap yazmak. Sen yokken başka ne yapılır ki bilmiyorum. Sanki senden öncesi yokmuş gibi geliyor. Seni sevmeden, seni tanımadan önce ne yapardım ben hatırlamıyorum... Bir sis bulutu o zamanlar sanki... sana o kadar alışmışım ki sensiz olmak bana epey zor geliyor...

Şimdilik sensizliği yastığında bıraktığın kokuyla atlatmaya çalışıyorum ya sonra o koku da gidince ne yapacağım. Terkedince beni... -senin terkettiğin gibi- senden başka bir şey kalmayacak o zaman... sensizlik iyice ağır gelmeye başlayacak.

Ne zaman geleceksin be sevdiğim...

Bana ne zaman tekrar aşkım diyeceksin...

Gel artık sensizlik zor...