Serakib

En sonunda aklıma yardım kuruluşlarından bir tanesinde gönüllü olarak çalışma fikri gelmişti...
internetten bu yardım kuruluşlarından bir tanesine üye oldum....
Ve gönüllü olarak gidebileceğim yeri suriye olarak işaretledım....
Derken ertesi sabah kuruluş tarafından mail adresime bir e posta gelmişti....
Arapça yazı tercüme ve konuşmamın hangi sevide olduğunu öğrenmek istediklerini musait olduğum bir vakitte verilen adrese gelmem isteniyordu....
çok mutlu olmuştum mutluluktan ne yapacağımı bilemiyordum...
Elim ayağım bir birine dolanmıstı hemen seheri aradım yakında geliyorum dedim...
sen delimisin insanlar burdan kaçarken sen buraya mı geliyorsun dedi...
Evet insanların belliki kalmalari için kıymetli bir şeyleri yok, ama benim var ve ben onun yanında olmak istiyorum dedim...
sevinmis ti ama vakur bir şekilde belli etmemeye çalışıyordu benide en çok cezb eden yanı buydu....
Aradan iki hafta kadar bir süre geçmişti vakıf beni seminer ve eğitim için bir haftalık bir kampa davet etti....
Bu işin ne kadar zor ve bir okadar tehlikeli olduğu izah edildi...
Ama benim aklım seherdeydi ve ne olursa olsun onu bu dünya gözü ile görmek istiyordum...
Bize devlet tarafından pasaport dışında iki üç sertifikaya ihtiyaç duyacağımızı söylediler. ..
Kamp biter bitmez sertifika için başvuruda bulundum..
Ama ansızın bir haber alıp memlekete gitmek zorunda kaldım validem çok fenalasmis hastaneye kaldırılmıştı.
Durumu kritikdi ciddi bir ameliyat geçirecekti. Çok korkmustum sevdaya dalıp gitmiş annemi unutmustum... çok utanmistim uzun bir süre konusama mistim, yabir daha bana seslenmezse sarilamazsa çok fena olmuştum göğsüm daralmış nefes alamaz olmuştum....
2 haftalik yoğun bakımdan sonra müjdeli haber gelmişti hastamizin şuuru açık görebilirsiniz dediler o an dünya benim olmuştu...
koşar adımlarla odaya doğru gittim kapıyı açtığımda annemle göz göze geldik sanki yıllardır beni bekliyordu hasta haliyle bağırdı yavrum seni bir daha goremeyecigim diye çok korktum evladım deyip hüngür hüngür ağlıyordu... sanki annemin gözünde yeniden ufak çocuk olmuştum... hastalığını unutmuş bir şeyler yiyip yemedigimi soruyordu annelik ne kadar kutsal bir makam Yarabbim...
yaklaşık bir hafta sonra taburcu olmustu annem köye döndük Hasbi halden sonra annem birşeyler sezinler gibi ne oldu evladım omuzuna dünyanın yükünü almış gemi gibi duruyorsun bir derdin mi? Var dedi.
Yok dediysemde anne yüreği sanki yanan yüreğim onun Yüreğiydi