Serakib

Gaziantep'e vardığımızda bitkin düşmüşdük , o gün bilet bulamamışdık bir taraftan iyi olmuş, dinlenme fırsatı bulmuşduk..
Ama aklımız geride bıraktıklarımızda kalmış, nasıl yaşayacaklarını düşünüyorduk.
Ne zor bir hayat Allahım kendi öz Vatanın da zulüm görmek bu çok acıydı.
Seher Babasını, abisini unutamıyor durmadan ağlıyordu , "yorulduk artık hergün kan gözyaşı, bu nasıl bir dünya Allahım onların kahru perişan olduğunu göster bize,
bunca zulüm yaptıktan sonra rahat yüzü görmesinler " diyordu.

Yorgun ve bitkindi ama yapılanları hazmedemiyordu bir türlü. Yanına yaklaştım "Herşeyin bir sonu var geçecek ama acısı yüreğinde kalıyor biliyorum, ama unutma bizim Allahımız var o öyle kudretlidirki bu zulümün karşılığını elbette verir, asla Kulunu ihmal etmez düşmana mühlet verir ve adaletini tecelli ettirecektir" dedim
Seher "الحمد لله على كل حال " (Her halimize hamd olsun ) ne mutlu bizeki bizi müslüman olarak yarattı " dedi.

O bana Rabbimin bahş ettiği en büyük hediyeydi ne kadar kızgın ve öfkeli olursa olsun, Allah deyince yüreği ürperir kendine gelirdi
Ben onu kırmamak için sözlerimi özenle seçiyordum. Bir defasında Fundalar bize yemeğe gelmişti ben Fundanın anlattığı bir olaya baya gülmüştüm.
Hayatımızdaki ilk kırgınlığımız o gece meydana geldi Bana " Neden konuşurken ona bakıp gülüyordun, gayet mutluydun beni görmezden geldin hep bu akşam " çok sinirliydi onu ilk defa kaşlarını çatmış olarak gördüm.
Ben "Beni bilirsin konuşurken karşıdaki muhatabımın yüzüne bakarım, böyle bir şeyi benden bekliyormusun ? gerçekten ? " dedim
"Erkek değilmisin hepiniz aynısınız " dedi
"Bu sözlerini sinirli olmana veriyorum , yoksa bilerek beni kırmazsın sen " dedim

Siniri geçmek bilmiyordu "kırılmakmış asıl sen beni görmezden gelerek kırdın " diyerek yatak odasına gitti.
Neye uğradığımı şaşırmıştım onu ilk defa bu kadar sinirli ve agresif görmüş anlam verememiştim , siniri geçene kadar beklemenin doğru olduğunu düşünerek balkona geçtim. Onu kırmak bir yana tırnağına zarar gelse içim yanardı gece yarısına kadar balkonda oturdum olanları kafam almıyordu belliki beni çok kıskanmıştı.
Gönlünü almam gerekiyordu odaya doğru yöneldim "Annem ne olursa olsun ne yaşarsanız yaşayın ama yatağa küs girmeyin evladım " demişti kapıyı açtığımda uyumadığı belli oluyordu oda huzursuzdu bunu anlayabiliyordum. Yatağa oturdum " Özür dilerim ama bilerek seni kırmadım bundan sonra daha dikkatli olurum " dedim
yataktan doğruldu " Asıl ben Özür dilerim sen bilmeyerek beni kırdın ama ben seni bilerek kırdım beni af et ne olur ben o kızı sevmiyorum çok kıskandım seni , o bize gelmese olurmu ? "Dedi.

Ben " Bunu ona söylemem doğru olmaz ama söz bundan sonra dikkat edeceğim " dedim
"Peki beni af ettin mi ?" Dedi
'Af edilecek birsey yok ama seni nasıl sevdiğimi unutma olurmu ? Dedim
"Tamam söz veriyorum bir daha seni kırmayacağım "dedi

O günden sonra bir daha beni hiç kırmadı. Bu ilk ve son kavgamız oldu.
Ertesi sabah istanbula indik babamlar bizi almaya gelmişti. Babam çok sinirliydi " Oğlum sen beni kalbden götürmek mi istiyorsun? " dedi Ben " Allah korusun baba o nasıl Söz öyle " dedim Babam " yok öyle öyle Siz beni kesin öldürürsünüz biri çeker gider ölüsü gelir diye ömrümden ömür gider, diğeri gider
askeri okula girer habersiz, bilmiyorum bana bakın bu yaştan sonra haydarı elime aldırmayın " dedi. Taha babama söylemeden astsubaylık sınavına girip kazanmıştı, Babamdan izinsiz yaptığı için babam çıldırmıştı yol boyunca azar işittik, Allahtan annem mislinayı kucağına verdi de onun sayesinde sakinleşmişti Aslında babamı anlıyordum o bizi kaybetmekten çok korkuyordu defalarca polis olmak istememe rağmen izin vermemişti. Seher ikide bir beni dürtüp " haydar haydar" deyip gülüyordu. Eve sağ salim dönmüştük bu bana yetiyordu çok zor bir hafta geçirmiştik.

Eve vardığımızda "Oğlum babama neden söylemedin neden haber etmedin " dedim
Taha " Abi söylesem izin vermezdiki hem babamı bilirsin, kötü bir şey yapmadığımı oda biliyor aslında " dedi
"Peki nasıl olacak eğitim ne zaman başlıyor "dedim Taha " Bir hafta sonra tuzlada birliğe teslim olacağım abi " dedi "hadi hayırlısı bakalım ama babamın gönlünü al bak yoksa taş koyar giremezsin diyeyim sana" dedim
"sakinleşsin hal ederiz " dedi

Babam Vatanına düşkün biriydi görev icabı Doğu da gezmediğimiz il kalmamıştı. Arkadaşlarının coğunu çatışmalarda kaybetmişti bizi de kaybetmeye takati kalmamış polislik ve askerlik dışında bir meslek seçmemizi söylerdi hep.
Evdeydik rahatlamıştım ölümün kıyısından döndüğümüz için Allaha dua ediyordum