Serakib

İstanbul mübarek belde, hayrı da şerri de bir arada barındıran şehir. Her kesin aradığını bulduğu payitahtlık divanı..
Başımız aksilikden kurtulmadığı için sehere bir türlü gezdiremiştim istanbulu.
Antepden döndüğümüz akşam ailece sofrada yemek yerken babama "Hasan binbaşı olmasaydı nasıl gelirdik bilmiyorum, sana çok selam söyledi ve babana ödeştik dersin benim adıma " dedim Babam elindeki kaşığı masaya bıraktı birden gözleri doldu "Ve aleyküm selâm " dedi zorla. Bu kelime neyi hatırlattıysa babama sofradan kalktı. Balkona doğru gitti. Seher " yanlış bir şey mi söyledin babama ne oldu" Ben "yok gülüm anlaşılan babamın hatırlamak istemediği bir olayı hatırlattık " dedim
Taha Anneme dönerek "Anne sen birşey biliyormusun babam neden kalktı, bende bilmiyorum oğlum " dedi.
Yemekten sonra balkona babamın yanına geçtik Taha" babacım iyimisin " iyiyim oğlum dedi. "Abimin bahs ettiği adamı nerden tanıyorsun "diye sordu. "Uzun hikaye oğlum, yıl 1991 Siirt Eruhta beraber görev yapıyorduk hasan benim olduğum karakola yeni gelmişti , İzmir de doğup büyümüş ve ilk ataması doğuya yapılmıştı, daha çok gençti.
Eruhun dik boğaz köyünde bir gece çatışma çıktı destek kuvvet olarak biz gittik , köyün girişine mayın döşemişlerdi ne olduğunu anlamadan önümüzdeki araba havaya uçtu, arabadan kendimizi zor dışarı attık,etrafımızı kuşatmış bize kurşun yağdırıyorlardı 8 kişi den 2 kişi kaldık hasan yaralanmıştı bende de iki üç sıyrık vardı."yardım gelmezse işimiz zor" dedim yarım saat sonra ne olduysa silah sesleri kesildi hasanı yokladığımda sesi çıkmıyordu,aşağıda dere vardı oraya doğru yuvarladım, kendine gelmesi için kafasını suya sokup çıkardım çok kan kaybediyor titriyordu şoka girmişti sürekli konuşturmaya çalışıyordum, bilincini kayb etmemesi gerekiyordu, bize saldıranlar muhtemelen yardım geleceğini öğrendikleri için kaçmışlardı zaten bize verdikleri zayiat haddinden fazlaydı bizimle beraber 17 kişi o gece şehit olmuştu karakola yaklaşık 7 kilometre kadar bir mesafe vardı,diğer arkadaşları kontrol ettim hepsi şehit olmuştu. Hasanı sırtıma alıp karakola doğru dere içinden yola koyuldum o halde 2 saat sonra karakola vardım ve helikopterle hasanı hastaneye kaldırdılar. O gece 4 5 saat önce beraber yemek yediğimiz arkadaslarımız dan
6 tanesini kaybettik. O ekipten sadece ben ve Hasan kaldık ben o olaydan sonra pasif görev istemiştim hasan ise iyileştikten sonra tekrar göreve döndü Ağrı,van ,Bitlis, Tunceli ve en son Hatay ordanda suriye geçti. Bizim ülkemiz dünyanın en güzel ülkesi, doğuda 27 yıl görev yaptım misafir perverlikleri, hoşgörüleriyle karşılaştım ama nasıl olduysa kardeşi kardeşe kırdırmayı başardılar ve hâlen de başarıyorlar.
Ben hep sizden insanlara faydalı bir birey olun dedim bu devirdeki savaş artık kalemle evladım, bizim eğitimsiz bıraktığımız insanları birileri gelip kendisi egitip bize birer düşman haline getirdiler onun için çok çalışmalısınız.
Bu benim size vasiyetim oğlum "dedi

Taha babama doğru gelerek " Ben öğretmen olarak devam edeceğim söz baba "dedi
O gece herkes duygulanmış babamın etrafında toplanmıştık kimse konuşmuyordu.
Sohbetten sonra seherle dışarı çıktık akşam dı nedense Üsküdarın ayrı bir havası vardı benim için seher " Ben üniversite ye devam edebilirmiyim burda izin verirmisin bana " dedi. "Çok istiyorsan araştırayım ama mislina daha küçük nasıl yaparız bilmiyorum, devam etmek istersen buna engel olmam.
Ama ben seni evinin hanımı mislinamın annesi olarak görmeyi istiyorum, evde sıkılıyorsan dükkana bana yardıma gelebilirsin " dedim.
Hangi kararı verirsen ver ben yanında olacağım
seher " biliyorum kendimi senin yanında rahat ifade edebiliyorum bana bu güveni hep verdin ama ikimizin de mutlu olacağı bir karar vermek istiyorum, o zaman mislina büyüyene kadar sabır edeyim "dedi

Onun hayata tutunması birşeyler yapmak istemesi beni çok sevindiriyordu, istediği ne varsa önünde durmak istemiyordum.