Sabah erken uyanmıştım seher uyuyordu, başımı yastığa koymuş onu seyr ediyordum...
Yorgunluğun verdiği etkiyle derin uykuya dalmıştı. Onu seyr ederken içimi tarifsiz bir duygu kaplıyordu her zaman.
Kitaplarda anlatılan aşk bumuydu acaba ?
İnsanın başka bir insanda huzur bulması mı ?
Hiç konuşmadan onun gözlerinde kayb olmak, o varken herşeye göğüs germek. Manevî bir destek ve huzurun kaynağıydı benim için...
Uyandırmak istemiyordum biraz daha uyusun diyordum kendi kendime..
Derken bahar kokan gözlerini açtı, " Günaydın beni neden uyandırmadın ? "Bende yeni uyandım sayılır daha erken biraz daha dinlen istersen" başını yastığa koymuş bana bakıyordu.. 'Kızımız da benim gibi şanslı olsun diye dua ediyorum" dedi Neden ? Dedim
"Senin beni sevdiğin gibi, biride onu sevsin istiyorum. Yıllarca emek verip büyütüp gözünden sakındığın en kıymetlini, biri gelip istiyor senden ve alıp gidiyor. Sanırım babamı yeni anlamaya başlıyorum, sen gittikden sonra beni yanına çağırmış, Bak kızım bir insanı tanımak bazen yıllar alır, sen bu çocuğun gözlerinde o güveni görüyormusun ? Eskiler gözler kalbin aynasıdır derler. Bu adamın aşkına sadakatine güveniyormusun? "Dedi "Eee sen ne dedin " O Allahtan korkan biri bana zülm etmez diye düşünüyorum , o senin annemi sevdiğin gibi seviyor beni, yüzümü bile görmeden benim için bu kadar yol geldi ben onun aşkını his ediyorum. Dedim
Babam selman hoca ile konuşup seni sormuştu selman hoca " Asaf amca bir insanda merhamet yer edinmişse o insandan korkma demiş " Babamı rahatlatan bu sözdü.. Peki sen benden bu kadar nasıl emin oldun. Diye sordum
" Ben seni yetimhanede gördüğüm gün anladım , çocuklarla sohbet etmen onlara içtenlikle sarılman onlarla çocuk olmuştun.
Bizde bir söz var" çocukların ve kedilerin korkmadan sokuldukları insan merhametlidir" derler Sen farkında olmadan seni seyr ediyordum başta sen olduğunun farkına varmamış seni izliyordum.. Sonra telefonum daki resmine baktım bu sendin gözlerime inanamamıştım kader bizi aynı yerde aynı amaç uğruna yanyana getirmişti.
Ben senin yanında huzurluyum Allah senden razı olsun, beni birgün bile kırmadın iyiki varsın.. dedi Bende" Ben seninle karşılaşmadan bir insanın birini bu kadar seveceğine ihtimal vermezdim ama sen bana sevginin ne olduğunu öğrettin seherim..
Saatlerce konuşsak yinede birbirimizden sıkılmıyorduk..
Sonra kapı çaldı senâ " abi uyandınızmı ? Dedi." Gel boncuğum uyandık "dedim
kafasını içeri sokup çifte kumrular, babam kahvaltıya çağırıyor sizi dedi. "Tamam canım geliyoruz "dedim Seher "sence mislinayı ne zaman verirler bize ? Bilmiyorum gülüm doktorla konuşalım bakalım ne diyecek.
Kahvaltıya otururken babam "hastaneden sonra mobilyacıya uğrayalım oğlum torunuma beşik felan alalım" dedi olur baba dedim. Babam bizden daha Heyecanlıydı mutluluğu gözünden okunuyordu ilk torunu değildi ama nedense hem sehere hemde torununa ayrı önem veriyor daha çok ilgi gösteriyordu..