Sessiz Çığlık

Kimse duymaz bazen,
içinde kopan fırtınaları,
sessizce çığlık atarsın,
ama yankısı sadece sana döner.

Bir kelimeye sığmaz bazen acı,
bir cümleye sığmaz eksiklik,
çünkü bazı duygular
ses bulamaz kendine,
sadece gözlerinde büyür,
içinde derinleşir.

Anlatamazsın.
Çünkü ne zaman denesen,
ya eksik kalır kelimeler,
ya da fazlasıyla ağır.
Ve sen,
ya yanlış anlaşılmaktan korkarsın,
ya da hiç anlaşılmamaktan.

O yüzden susarsın.
Geceleri tavana bakarak,
sessizliğe sığınırsın.
Bir şarkıda kendini bulur,
bir kitapta kaybolursun.

Ama bil ki,
her sessizlik aslında bir çığlıktır.
Ve bazı çığlıklar,
hiç duyulmasa da,
insanın içinde yankılanmaya devam eder.