Sessiz Çığlık

Sustuk,
yutkunarak, kelimeleri boğazımıza gömerek.
Bir çığlık yükseldi içimizde,
duyan olmadı.

Geceye sakladık yaralarımızı,
ay ışığında bile görünmesin diye.
Gözlerimizden düşen her damla,
sessiz bir isyan gibiydi.

Zaman geçti,
ama içimizdeki boşluk hep aynı kaldı.
Bazı acılar büyümüyor,
sadece derinleşiyor.

Ve biz,
birbirimize bile anlatamadık içimizdeki fırtınayı.
Sadece sustuk.
Çünkü bazı çığlıklar,
sessizlikte daha çok yankılanıyor.