Sessiz Çığlık

Bazı sözler dilden dökülmez,
kalpte bir ağırlık gibi taşınır.
Geceye saklanır gözyaşları,
çünkü gündüzler fazla kalabalık,
fazla gürültülü,
fazla yabancı…

İçimde susturamadığım bir fırtına,
konuşsam da dinlemez kimse.
Yüzümde bir gülümseme,
ama içimde kopan sessiz çığlıklar,
boğuyor beni,
duyan var mı?

Bazen sessizlik, en yüksek haykırıştır,
ve ben susarak anlatıyorum her şeyi.
Bir gün, bir rüzgâr eser de,
taşır mı bu yükü benden,
yoksa içimde bir ömür boyu
mahkum mu kalırım kendime?