Sessiz Çığlıklar

Bazı sözler,
söylenmeden kaybolur.
Boğazına düğümlenir,
yutkunursun, ama geçmez.
İçinde bir yerlerde asılı kalır,
ne duyulur, ne de unutulur.

Bazen konuşmak istersin,
ama kelimeler ağır gelir.
Sesin titreyecek diye korkarsın,
ve susarsın.
Çünkü bazen en büyük çığlık,
sessiz olandır.

Kimse bilmez,
bir insanın içindeki fırtınayı.
Gözlerine bakarlar,
ama içinde kopan kasırgayı göremezler.
Yüzündeki tebessüme aldanırlar,
ama içindeki derin boşluğu hissedemezler.

Ama bil ki,
sessizlik de bir dildir.
Bazı yaralar anlatılmasa da,
anlaşılır.
Ve bazen en büyük acılar,
en sessiz insanların gözlerinde saklıdır.