Sessiz Çığlıklar

Kimse duymadı,
içimde kaç fırtına koptuğunu.
Gözlerimin içine bakıp,
sustum sandılar.
Ama bazı sessizlikler,
bir çığlıktan daha derindir.

Ne kadar anlatmak istesem de,
kelimeler düğüm oldu boğazıma.
Söylesem eksik kalacaktı,
söylemesem daha da ağır.
O yüzden sustum,
çünkü bazı acılar
anlatınca geçmez.

İnsan,
ne çok şey saklıyor içinde.
Unutmak istediklerini,
unutulmak istemediklerini.
Kendi içinin labirentlerinde kaybolup,
çıkış yolunu arıyor yıllarca.

Ama biliyorum,
bir gün,
o saklanan kelimeler dökülecek dudaklarımdan.
Gözlerim, anlatacak sustuklarımı
ve sessizlik,
nihayet yankılanacak.