Sessiz Haykırışların Şehri

Aksa !...
Başaklarına uzanır ellerim, bin bir ümit şûleleri
Kanatlarına saplanmış oklar kadar özgür bırakır beni

Ağıtların içime akar Aksa !..Sitemin hapsetmiş

bedenimi,
Sokaklarında solgun çocuk sesleri, öylece kanatır

ruhumu benim...
Aksa!..
Hüznüne vurulduğum Şehir...
Ellerine dokunmak ister ellerim, bakışlarında gizlenmek

isterim.
Aksa !..
Nedir derdin?
Neden bu ah û efgânın?
Sesizliğini bir örtü gibi çekme üzerine
Bak, şu kıyıya vurmuş yüreğime;
Haydi bir şey söyle!..
Söyle ki kırılsın prangası, ellerimin...
Haydi bir şey söyle!..
Söyle ki kopsun mührü dudağımın...
Haydi bir şey söyle!..
Söyle ki açılsın kilidi kalbimin...

Susmaksa eğer sonsuza,
Öyleyse,
Aksa !..
Sırrımızı ebedî sakla !...

Mefkure Yolcusu I Baki Ozhan