Sessiz Yankılar

Bir söz fısıldadın geceye,
kimse duymadı.
Zihnine çarpa çarpa yankılandı,
duvarlar bile sessizdi.

Bir gülüş bıraktın birinin avuçlarına,
çok geçmeden unuttu.
Belki de hiçbir zaman tutmamıştı zaten,
belki de hiç inanmamıştı.

Bir vedayı yuttun dilinin ucunda,
çünkü bazı ayrılıklar söylenmezdi.
Bazı acılar anlatılmaz,
bazı yaralar gösterilmezdi.

Ve sen,
kimsenin bilmediği bir boşlukta,
yankılanmaya devam ettin…