Sessiz Yankılar

Bazı cümleler dudaklarımdan dökülmeden
boğazımda taş kesiliyor.
Bazen bir ses olmak istiyorum,
ama dünya, sessizliği daha iyi duyuyor.

Karanlık bir odada,
gözlerimi tavana dikmiş bekliyorum.
Zamanın yorgun nefesi
tenime çarpıyor,
görünmeyen elleriyle
beni geçmişe çekiyor.

Bir adım atıyorum,
ama gölgem benden önce varıyor oraya.
Kim bilir,
belki de yaşadıklarımız değil,
sustuğumuz şeyler bizi öldürüyor.