Sessizlik

Bazen kelimeler yorulur,
anlatamaz hiçbir şey.
Dil susar,
bakışlar anlamını yitirir.
Ve geriye sadece,
sessizlik kalır.

Sessizlik,
bir çığlık kadar güçlü olabilir.
Bazen bir vedadır,
bazen bir başlangıç.
Kimi zaman huzur verir,
kimi zaman da içimizi kemiren
bir boşluğa dönüşür.

Gece olup dünya sustuğunda,
kendi içimde yankılanırım.
Sorular sorarım kendime,
cevaplarını bilmediğim.
Ve anlarım ki,
sessizlik,
bazen en büyük aynadır.

Kaçacak hiçbir yer kalmadığında,
kendimizle yüzleşiriz.
Ve o an,
sessizliğin içinde,
ya kayboluruz,
ya da kendimizi buluruz.