Sessizlik Konuştuğunda

Bir gün,
kelimeler yetmediğinde
sessizlik konuşmaya başlar.
Ne kadar anlatmaya çalışsan da,
hiçbir harf
gerçek hislerini taşımaz.
Ve o an anlarsın,
bazı duyguların bir dili yoktur.

Bazen susarak daha çok şey söylersin,
bazen tek bir bakış
binlerce cümleden ağır gelir.
Ama insanlar,
sadece sesi duymaya alışmış,
sessizliği hiç dinlememişler.

İçimde bir dünya var,
kelimelerin ulaşamadığı.
Orada saklı kalmış anılar,
oraya gömülmüş pişmanlıklar,
oraya sığınmış yarım kalmış cümleler var.

Ve ben bazen düşünüyorum,
belki de en gerçek şey,
söylenemeyenlerdir.
Çünkü en büyük çığlık,
sessizliğin içindedir.