SEVDA YOLUNDA

Gittiğinde gece ağladım sabaha kadar
Kaldırımlarda kasvet içindeydi o zaman
Damarımda pıtılasmıstı kanım
Kalbim durmaktaydı sanki
Yoklugun belimi bükmüştü bile

Bir dinamit fitili tutuştu içimde
Her yer paramparça olmak üzereydi
Dünyamdaki ay yarıldı ikiye
Gok yüzümdeki yıldızlarım intiharda
Tetikteki parmak titremekteydi sanki

İşsizdim elimde yoktu hiç birikinti
İçimde yoksulluk sinsi bir yara kanar durur
Yollar hep dar geldi gidecek yer kalmadı
Gündüzler karanlık geceler zifti karanlık
Ne yöne adım attıysam kıskaçtayım
Duvara çarptım devrildim

Şimdi devriyeler
Şimdi polisler
Bassa yalnız yoklugunla kanayan yüreğimi
Hiç karşı çıkmam
İhanet gecesi patlar beynimde
Basılsa tetiğe alnımı sakınmam
Sevda yolunda ölürüm biterim.