Sevgi Üzerine

Güzel bir ruha aşık olan ona hayatı boyunca sâdık kalır; çünkü sevdiği şey ebedidir. -Platon-

Belki vakti zamanında yeterince ayırt edilememiş çok şey vardır. "Bir ruhu sevebilen, ona ebedîyen bağlı kalır; çünkü ruhlar insandan kolayca ayırt edilemez. Edilirse de kolayca gözardı edilemez." Böylesi daha doğru geliyor. Öyleyse ne âlâ. Çünkü sevgi esasında bir aura nitelendirir. Bir insanı sevmekle bir toplumu sevmek arasında kesişim noktaları nitelik taşır. Bu kesişimler çatışmaları doğurur. Ancak sevgi bu çatışmaları önler. Sevgi dışındaki tüm duyuşsal faaliyetler bu çatışmayı ateşler. Yüzeysel olan, ebedî olmayan şeyleri sevmektir. İhtirasîdir bu hâliyle; çünkü yalnızca ihtiras tükenir. Tükenen hiçbir şey ruhânî değildir. Ruh sonsuz olduğu gibi, içindekiler de sonsuzdur. İtikat gibidir sevgi, bir inanma biçimidir, dolayısıyla önce Tanrı'ya, sonra Tanrı aracılığıyla insanlara dağılır. En sonunda ise ruhu tanınan bir kişiye. Böylece Güneş ve Ay ortaya çıkar. Şems ve Kamer gibidir bu iki insan. Yıldızlar ve gezegenler diğerleri, uzay bir habitat gibidir.