Sevgilim.

Bu kısa hayatta yeterince zaman ayrı kaldığımızı biliyorum ama şimdilik elimizden bir şey gelmiyor sana bu satırları yazmaktan başka. Bunları yazmaktansa yanımda olmanı ve bunları yüzüne söylemeyi çok isterdim. Ne yazık ki şimdilik tek yapabileceğim şey bunları yazmak. Ama her ne olursa olsun ruhumun seninle birlikte, kalbimin seninle attığını bilmeni isterim. Ben bu duygularla yaşarken senin de benimle beraber bu duyguları yaşadığını bilmek bana biraz olsun güç biliyor, biliyorum ki sen de aynı şeyleri hissediyorsun. Ne olursa olsun asla üzülmeni istemem bu bizim ayrı kaldığımız sebeple olsa dahi. Yine de sevgisizliktense ayrılığı tercih ederim. Çünkü biliyorum ki sevgisizliktense hasret çekmek daha çekilir bir çile. Bu yüzden üzülme sevgilim. Sensizlik bir balığın uzun bir esaretten sonra tekrar denize kavuştuğu gün bir oltaya yakalanması gibi acı veriyor. Bu durumda olmamız bana ne kadar acı verdiğini sana tarif edemem ama bir gün kavuşacağız ve sana söz veriyorum ki bir daha seni bırakmamak için elimden gelenin fazlasını yapacağım. Seninle bir cenneti yaşadık ve şimdi o cennet susuz bir çöl gibi bizim geleceğimiz güne saklıyor kendisini. Sensiz yaşlanacak olan bir ömrü asla istemiyorum hep benimle kal aşkım. Seni daima ve her zaman seveceğimi unutma.