Sevgi insanoğlunun özünü oluşturur ,
Onun eksikliğinde vücut kendi-kendini sindirmeye başlar ve insanın dünya üzerinde kapladığı yer gitgide küçülür.
İnsan duygularıyla şekillenir, duygularıyla güzelleşir ,duygularıyla anlam bulur.
İnsan duygulardan ibarettir...
Bazen utanırız onları açığa çıkarmaktan suç işlemiş masum bir çocuk gibi.
Oysa yaşamalı duyguyu en dibine kadar.
Bu hayata bir kere geliyoruz ve yaşamalıyız iliklerimize kadar.
Yıkıp geçse de üzerimizden hayat biz yine de doğrulup yeniden başlamalıyız. Küllerimizden doğmalıyız ortaya çıkaracağımız şey bir sanat eserine dönüşmeli,kendimizi bulmalıyız
Özümüze dönmeli içimizdeki müziği duyabilmek için kafamızdaki sesleri susturabilmeliyiz.
Hayat şarkımız hep kulağımızda olmalı ,duymalı bir ömür.
Anı kaçırmamalıyız hiç bir dem, ritme ayak uydurmalıyız.
Yaşamalı, sevmeli, hissetmeli insanca var olabilmeliyiz.
Unutmadan Rabbim için sevip Rabbim için sevilmeliyizki sevgimiz baki kalsın.